Percubaan Menakut-nakutkan Blogger

A Kadir Jasin

[Komen menggunakan pengenalan anonymous tidak akan dilayan. Sila gunakan nama sebenar atau nama samaran yang sesuai. Ulasan yang mengandungi unsur fitnah, hasutan, perkauman dan bahasa kesat tidak akan disiarkan. Ulasan yang terkeluar daripada tajuk tidak akan diberi keutamaan.]

SAYA menghadiri dua majlis percambahan ilmu yang membabitkan pelajar institusi pengajian tinggi (IPT) minggu ini. Saya berasa bernasib baik dan mendapat galakan daripada hasil pertemuan itu.

Jemputan pertama datangnya daripada Centre for Media and Information Warfare Studies (CMIWS), UiTM pada 24 Julai untuk bercakap di seminar kebangsaan mengenai peranan blogger dan kesannya kepada perang saraf.

Yang kedua daripada Pusat Pengajian Media dan Komunikasi Universiti Kebangsaan Malaysia (UKM) pada hari berikutnya untuk mempengerusikan kolokium mengenai peranan akhbar Melayu menyelamatkan orang Melayu daripada dipinggirkan oleh Tokoh Kewartawanan Negara dan bekas Karyawan Tamu UKM, Tan Sri Mazlan Nordin.

Saya gembira mendapati hampir semua peserta seminar UiTM yang umumnya pelajar universiti itu mesra blog. Mereka sama ada mempunyai blog sendiri atau membaca blog dan menghantar komen kepada blog.

Manakala di UKM pula dewan senat melimpah luah dengan kehadiran para mahasiswa yang bertanya pelbagai soalan mengenai kewartawanan dan hal ehwal semasa.

Seminar UiTM itu sangat berguna dan tepat pada masanya kerana berlaku di saat-saat blog dan laman berita web bebas menjadi tajuk berita yang hangat akibat laporan polis terhadap ketua laman (webmaster) Malaysia Today, Raja Petra Kamaruddin (RPK), oleh Pengerusi Biro Penerangan Umno Pusat, Muhd Muhammad Taib.

Tahniah dan kepada UiTM kerana berani berdepan dengan realiti dengan mengadakan persidangan kebangsaan itu.

Sebagai orang lama dunia penulisan dan kewartawanan yang memulakan kerjaya pada era teknologi komunikasi analog kepada komunikasi digital, daripada mesin taip manual kepada mesin taip elektrik, komputer mainframe kepada desktop, laptop dan Blackberry, saya berkeyakinan bahawa blog dan blogger akan kekal.

Sama ada dalam isu agama, politik, kemasyarakatan, hiburan atau sukan, blogger sebagai pelapor dan pengulas jelata – citizen journalists and commentators – akan memainkan peranan yang semakin substantif.

Tindakan mahkamah dan laporan polis terhadap blogger adalah sebahagian daripada proses pengesahan dan pengiktirafan blog sebagai sebahagian daripada institusi masyarakat yang berpengaruh.

Kalau blog dan blogger kecil bilangannya dan menulis untuk sesama sendiri seperti dihujahkan oleh Menteri Penerangan Zainuddin Maidin atau terdiri daripada wanita yang menganggur dan pembohong seperti kata Menteri Pelancongan Teuku Adnan Teuku Mansor, mengapakah para pembesar negara beria-ia benar memburuk-burukkannya?

Sebagai wartawan dan blogger, saya sejak awal lagi mengakui bahawa blogger, seperti wartawan dan pengarang media massa arus perdana, tertakluk kepada undang-undang dan peraturan negara.

Justeru itu, dari awal-awal lagi saya mengenakan syarat-syarat tertentu dan mengawal ulasan-ulasan yang dihantar kepada blog saya melalui proses “moderating”. Saya tidak menyunting atau sedikit pun menyentuh komen yang dihantar kepada saya.

Saya menyiarkan (publish) secara penuh komen yang boleh disiarkan dan menolak (reject) komen yang bertentangan dengan syarat-syarat yang saya nyatakan di permulaan setiap rencana saya.

Pada hemat saya, seperti saya nyatakan dalam komen kepada blog Rocky’s Bru milik Saudara Ahirudin Attan, laporan polis oleh Muhd Taib lebih menjurus kepada pembaca dan pengulas blog.

To my mind, Muhd Taib and his cyber pendekar may not strike fear in RPK’s heart. Experienced bloggers, especially if they are journalists, will not fall for his trick.

More than seeking legal redress, Muhd Taib was hoping to use the police report to scare off younger and less experienced bloggers and those sending their comments to them, hence the insistence that RPK revealed the identities of the authors of the alleged offensive comments.

Younger bloggers and their “posters” may fall for the trick and into the his trap. They may stop blogging and debating in the cyberspace for fear of being arrested.

But I think Muhd Taib and his cohort of cyber warriors know that they can't easily cow the journalist-bloggers and other more mature bloggers.

Muhd Taib may not be a brilliant strategist and may not even be blog-savvy. But his aides must have told him that by resorting to this kind of not-so-subtle intimidation, he may discourage people from reading and sending comments to blogs. This could reduce the effectiveness of this new information medium.

But I don't think the majority of bloggers and blog visitors will fall for the trick. All that they need to do is to be mindful of seditious remarks and comments that give people like Muhd Taib the legitimacy to lodge official complain.

As the saying goes, there are many ways of skinning a cat, even a big fat one like Muhd Taib. I have been in journalism for nearly 40 years now and I've seen situation like this happening many times before. I've also seen countless pembesar like Muhd Taib came and gone.

Just a thought, a disturbing thought...is it not possible that some mainstream editors might have a hand in Muhd Taib’s police report?

Muhd Taib is the chairman of Umno's Central Information Bureau and almost all newspaper editors and TV news controllers who are Malays are ex-officio members of the bureau.

Could they have advised Muhd Taib to resort to this line of action?
I hope not. But I won’t dismiss it either.

Kesimpulannya, manakala Muhd Taib mungkin berasa sangat seronok dengan laporan polisnya dan RPK mempunyai alasan tambahan untuk terus menyelak kain bekas Menteri Besar Selangor itu, blog dan blogger akan kekal dan menjadi sebahagian daripada saluran maklumat, ilmu dan hiburan massa.