Dr M tidak disingkir tapi diberi kata dua

A Kadir Jasin

[Komen menggunakan pengenalan anonymous tidak akan dilayan. Sila guna nama sebenar atau nama samaran yang sesuai.]

SYABAS kepada Majlis Tertinggi Umno dan kepada Presiden parti, Datuk Seri Abdullah Ahmad Badawi , kerana bertindak waras tidak menghukum Tun Dr Mahathir Mohamad atas “dosanya” mengkritik Kerajaan secara terbuka.

Seperti terkandung di dalam update posting bertarikh 2 Nov., MT UMNO yang bermesyuarat semalam (2 Nov.) memutuskan untuk tidak mengambil tindakan disiplin ke atas Dr Mahathir.

Utusan Malaysia (3 Nov.) memetik Abdullah sebagai berkata bahawa bekas Perdana Menteri itu juga tidak akan dilucutkan jawatan sebagai penasihat kepada beberapa badan kerajaan.
Bagaimanapun, Perdana Menteri menegaskan, ini tidak bermakna bahawa Dr. Mahathir kebal daripada tindakan jika melanggar peraturan dan perlembagaan parti.

‘‘Keputusan MT itu bukan menandakan kepimpinan parti takut untuk mengambil tindakan terhadap Dr. Mahathir, cuma buat masa ini parti tidak mahu mengambil sebarang tindakan,’’ katanya kepada pemberita selepas mempengerusikan mesyuarat itu.

Ada beberapa isu yang perlu dikaji, dianalisis dan difahami. Pertamanya, MT tidak mempunyai hak ke atas pelantikan Dr Mahathir atau sesiapa sahaja sebagai penasihat Kerajaan dan agensi-agensinya. Ia adalah hak dan budi bicara Perdana Menteri.

Kuasa atau hak MT, jika ada, hanyalah sekadar memberi pandangan atau membuat gesaan sama ada melantik atau memecat seseorang. Namun ada eloknya Perdana Menteri, sekalu Presiden Umno, memberi peluang kepada ahli-ahli MT menyuarakan pandangan.

Kedua, isu kedudukan Dr Mahathir itu, menurut Abdullah (seperti dilaporkan oleh Bernama) dibangkitkan oleh perwakilan Umno Kedah. Laporan Utusan pula memetik Perdana Menteri sebagai mengulas cadangan Pergerakan Pemuda UMNO Bahagian Kepala Batas yang mendesak Kerajaan melucutkan segera semua jawatan Dr. Mahathir dalam Kerajaan berikutan tindakannya terus mengkritik kepimpinan Abdullah.

Gesaan perwakilan Kedah dan Pemuda Kepala Batas itu jelas merupakan percubaan untuk mempolitikkan kedudukan Dr Mahathir sebagai Penasihat Petronas, Proton dan Lembaga Kemajuan Langkawi (Lada).

Bagaimanapun, jelas buat masa ini iaitu Perdana Menteri dan MT tidak berasa perlu untuk mempolitikkan isu itu lebih daripada apa yang sudah berlaku. Dalam erti kata yang lain, Perdana Menteri dan MT mungkin berpendapat bahawa “hatchet job’ yang dilakukan oleh penggiat, operator dan juak-juak Umno di peringkat negeri dan bahagian sudah cukup sebagai hukuman ke atas Dr Mahathir.

Ketiga, MT tidak mempunyai asas moral yang kukuh untuk menghukum Dr Mahathir kerana mengkritik Kerajaan secara terbuka setelah melakukan pelbagai tipu-helah menghalang beliau daripada menggunakan pentas Umno.

Malah Perdana Menteri tidak pun memberi reaksi kepada cadangan Mubarak agar Dr Mahathir dijemput berucap kepada ahli MT dalam majlis tertutup dan berjumpa dengan anggota Kabinet Umno/Melayu.

Bukan itu sahaja, Abdullah turut menolak permintaan Dr Mahathir agar perjumpaan mereka pada 22 Oktober lalu dihadiri oleh seorang saksi.

Keempat, Abdullah melalui sidang akhbarnya memberi amaran kepada Dr Mahathir dan semua ahli parti bahawa MT berhak dan akan mengambil tindakan ke atas mereka jika dirasakan perlu.

Dan kelima, Abdullah secara terang menyatakan bahawa keputusan MT tidak mengambil sebarang tindakan terhadap Dr Mahathir tidak bermakna ia takut kepada bekas Perdana Menteri itu.

Saya setuju. Perdana Menteri dan MT tidak perlu takut kepada Dr Mahathir. Dengan keseluruhan jentera parti, kerajaan dan media massa arus perdana di belakangnya, Perdana Menteri tidak perlu takut kepada Dr Mahathir.

Yang perlu diperhatikan dan diberi pertimbangan oleh Perdana Menteri dan MT ialah kemungkinan kritikan Dr Mahathir dan isu-isu yang beliau bangkitkan sudah mempunyai momentumnya sendiri. Ia bukan lagi agenda peribadi Dr Mahathir tetapi sesuatu yang sudah mempunyai “rohnya” sendiri.

Namun, saya menganggap nada suara Abdullah dan MT yang agak “concoliatory” (bertolak ansur) itu sebagai positif dan memberikan sedikit harapan bahawa ketegangan sekarang boleh diredakan dan perbezaan pendapat boleh diatasi tanpa sesiapapun hilang air muka.

Misalnya, Kerajaan boleh memulakan proses pemikiran semula – rethinking-- ke atas projek-projek dan dasar-dasar era Dr Mahathir yang dibatalkan atau digantung seperti Jambatan Bengkok, Landasan Kereta Api Kembar dan Projek Hidro Bakun dan memberi penjelasan yang lebih meyakinkan mengenai penjualan MV Agusta, rundingan perjanjian perdagangan bebas dan pengeluaran permit import kenderaan bermotor (AP) seperti yang berulang kali dijanjikan.

Mesti ada sesuatu yang tidak kena atau tidak sempurna dengan jawapan Kerajaan sehingga kini apabila masih banyak rakyat jelata yang terus memihak kepada Dr Mahathir walaupun Kerajaan dan media massa kawalannya mendakwa bahawa semua pertanyaan beliau telah dijawab dan dijelaskan.

Serentak itu, Perdana Menteri dan MT perlu memulakan proses mengeluarkan duri, bisa dan racun dari jasad Kerajaan dan Umno. Ahli-ahli MT harus lebih ikhlas dan telus dengan Perdana Menteri. Mereka wajib menyatakan apa yang terbuku di hati mereka mengenai pengurusan Pejabat Perdana Menteri, parti dan media massa milik parti.

Sikap dan sifat talam dua muka sesetengah daripada mereka tidak membantu memperkukuhkan kawalan parti ke atas Kerajaan dan memberikan isyarat yang mengelirukan kepada ahli dan penyokong parti.

Bukan rahsia lagi bahawa pembesar-pembesar talam dua muka ini berteriak “yes sir” (ya tuan) di hadapan Perdana Menteri dan orang kepercayaan beliau tetapi membebel mengkritik beliau di kedai kopi dan di rumah kenduri.

Umno tidak boleh menyukarkan penyertaan ahli di dalam kegiatan parti atau menyekat penyaluran maklumat kepada mereka. Apa pun alasan dan muslihat MT mengubah masa mesyuarat agung tahun ini daripada hujung minggu kepada hari kerja (mulai Isnin 13 November), kesannya ia menyukarkan perwakilan, pemerhati dan ahli biasa datang ke Kuala Lumpur untuk menghadirinya.

Harus diakui bahawa bukan semua ahli dan penyokong Umno bergantung kepada jentera propaganda rasmi untuk mendapatkan maklumat. Mereka kini mempunyai saluran maklumat alternatif seperti laman berita Internet dan blog. Tidak semua yang percaya dan menyokong membabi-buta lagi.