A Kadir Jasin
[KOMEN
anonymous DAN KESAT tidak akan disiarkan. Sila guna Google Account, OpenID atau
Name/URL untuk mengulas. Boleh guna nama samaran.]
DUA peristiwa
mencetuskan keinginan saya untuk menulis kupasan yang agak panjang ini.
Pertama, apabila
saya terserempak seorang bekas profesor ekonomi berketurunan India sebuah
universiti awam di sebuah kedai kopi pada hari raya kedua.
Kedua, hujah bekas
menteri undang-undang, Mohd Zaid Ibrahim, dan Ahli Dewan Rakyat DAP Kluang,
Liew Chin Tong, bahawa (Tun) Abdullah Ahmad Badawi adalah pemimpin yang lebih
kuat daripada Mohd Najib Abdul Razak.
|
Mohd Najib lebih kuat daripada Abdullah di segi politik |
Dalam peristiwa
pertama, saya terperanjat melihat wajah cendekiawan akademik itu. Beliau muram
dan murung duduk berseorangan.
Saya bertanya
adakah dia sakit atau kurang sihat? Katanya, dia tidak ada masalah kesihatan,
tetapi jiwanya kacau melihat apa yang berlaku di Malaysia pada akhir-akhir ini
dan menambah bahawa Malaysia nampak seolah-olah tanpa kepemimpinan serta
berkemungkinan meledak.
Saya katakan,
Malaysia mungkin sudah "implode" - meledak dari dalam.
Di kedai kek
berhampiran pula, taukenya - seorang wanita Cina - menunjukkan ke arah peti
televisyen yang sedang menyiarkan berita. "All bad news (Semua berita buruk)," katanya.
Saya menasihati
bekas pengajar universiti itu agar jangan terbawa-bawa dengan gundah-gulananya
sehingga merana memakan diri.
Saya katakan
kepada beliau: "Buat apa saudara gundah-gulana sehingga memakan diri
sedangkan orang memerintah mungkin tidak pun peduli!"
Kepemimpinan Bentuk Baru
Sama ada benar
atau tidak tanggapan bahawa Malaysia kini menderita keruntuhan kepemimpinan (leadership
breakdown), realitinya (dan ironinya) cukup menarik, iaitu Mohd Najib, sebagai
orang nombor satu dalam kepemimpinan negara, telah berjaya meletakkan dirinya
sebagai Perdana Menteri yang kuat dari segi kedudukan politik.
Dari segi
pentadbiran, beliau mungkin tidak sekuat Tunku Abdul Rahman Putra, Tun Abdul
Razak Hussein atau Tun Dr Mahathir Mohamad. Tetapi beliau cukup kuat dari segi
kedudukan politik; setidak-tidaknya pun secara perbandingan.
Justeru itu,
sesiapa pun yang berhasrat menjatuhkan beliau atau mengharapkan kejatuhan
beliau sebagai Presiden Umno dan Perdana Menteri adalah bermimpi di siang hari
atau lebih mirip kepada mengigau dan meracau.
Mohd Najib mustahil boleh dijatuhkan sebagai
Presiden Umno dan selagi beliau kekal
Presiden Umno, beliau akan kekal sebagai Perdana Menteri.
Hanya Umno yang
boleh menjatuhkan Mohd Najib, tetapi selepas lebih lima tahun beliau menjadi
Perdana Menteri dan Presiden Umno, tidak wujud sebarang tanda bahawa ada pemimpin Umno yang mampu atau mahu mencabar beliau.
Yang terdekat
adalah Timbalan Presiden Umno dan Timbalan Perdana Menteri, Muhyiddin Mohd
Yassin. Tetapi beliau telah pun mengisytiharkan yang beliau "tired" (letih) dan tidak berminat
mencabar Mohd Najib.
Antara alasan
beliau adalah beliau tidak mahu dituduh tidak boleh bekerjasama dengan
mana-mana Perdana Menteri. Perlu diingatkan yang Muhyiddin adalah pemimpin tertinggi
Umno yang tegas mahu Abdullah meletakkan jawatan sebagai Perdana Menteri
selepas Pilihan Raya Umum 2008.
Baru-baru ini,
Muhyiddin membisikkan kepada saya yang beliau sedang mengalami "sindrom
Timbalan Perdana Menteri" - merujuk kepada ramainya TPM yang tidak naik
menjadi PM - (Tun) Dr Ismail Abdul Rahman (meninggal dunia), (Tun) Musa Hitam
(meletak jawatan), (Tun) Abdul Ghafar Baba (meletak jawatan) dan (Datuk Seri)
Anwar Ibrahim (disingkir).
Main Selamat Baik Untuk Najib
Hatta Dr Mahathir
yang begitu popular dan cemerlang pun tidak bernasib baik atau kuat dalam parti
seperti Mohd Najib.
Tidak sampai lima
tahun menjadi PM dan Presiden Umno, Dr Mahathir sudah mula dicabar, bermula
dengan peletakan jawatan Musa sebagai TPM pada awal tahun 1986 dan dituruti
pada tahun berikutnya oleh cabaran Tengku Razaleigh Hamzah dalam pertandingan
jawatan Presiden Umno.
Tidak ada sebarang
isyarat bahawa wujud watak-watak seperti Tengku Razaleigh dan Musa dalam
kepemimpinan Umno hari ini yang boleh mengancam kedudukan Mohd Najib.
Mohd Najib sering
disindir kerana kononnya main selamat (play
safe). Apa yang kurang disedari adalah amalan main selamat itu menjadikan
Mohd Najib kuat. Beliau tidak mencetuskan permusuhan dengan sesiapa dan
berbaik-baik dengan semua. Amalan main selamat membawa tuah kepada beliau.
Dan sejak menjadi
PM pada 4 April, 2009 beliau menggunakan kuasa politik, eksekutif dan ekonomi
untuk meramaikan penyokong setia, menjinakkan penentang dan memusnahkan musuh.
Hasilnya beliau melantik ahli kabinet, penasihat, pegawai khas dan perunding
pelbagai kelas paling ramai dalam sejarah PM Malaysia.
Ramai pengkritik
beliau di dalam dan luar Umno, termasuk veteran parti, telah menyerah kalah.
Mereka sudah mati akal berdepan dengan "elegant silence"
beliau. Mereka tidak tahu apa lagi yang boleh mereka lakukan demi Umno dan
negara.
Siapa kata Mohd
Najib lembek? Kalau ya pun, beliau sekadar mempamerkan sifat itu bagi
mengelirukan dan memerangkap penentang-penentangnya - umpama mentadak (praying mantis) yang terenjut-enjut atas
daun, tetapi sepantas kilat menerkam.
Nasib Mohd Najib
luar biasa baiknya. Kalau kita percaya kepada laporan media massa dalam dan
luar negara, hatta tragedi yang menyayat hati seperti penembakjatuhan MH17 pun
menjadikan Mohd Najib lebih kuat dan popular.
Ke Mana Arah Tujuan Kita?
Buat waktu ini,
kedudukan politik Mohd Najib nampak cukup baik, unggul dan tenteram. Tidak ada
siapa yang boleh menjatuhkan beliau.
Dalam situasi itu,
Umno yang dikatakan lemah dan Barisan Nasional yang tidak bermaya akan terus
memerintah kerana Pakatan Rakyat tidak lagi kuat.
Pergolakan dalam PR berkaitan perebutan jawatan Menteri Besar Selangor di kalangan
kepemimpinan Parti Keadilan Rakyat menguatkan lagi kedudukan Mohd Najib.
Apa yang
membimbangkan adalah pengundi bukan lagi akan memilih di antara "the devil
that they know" dengan "the devil that they don't know"
seperti diungkapkan oleh Dr Mahathir ketika PRU 2013, sebaliknya memilih antara yang
terkuat di kalangan yang lemah.
Natijahnya, kalau
kemampuan kepemimpinan negara yang diterajui oleh Mohd Najib menguruskan
ekonomi hambar, keselamatan tidak terjamin dan kedaulatan negara dicerobohi
maka yang akan menderita adalah rakyat jelata.
Mohd Najib kuat,
tetapi rakyat jelata belum tentu kuat juga.
Wallahuaklam.