A Kadir Jasin
[Komen “Anonymous”
tidak akan disiarkan. Dalam blog kita ini, pembahas WAJIB ada nama. Nama
samaran dan nama pena pun tak apa. Angka pun boleh. Guna nama sendiri macam
saya lagilah bagus.]
DALAM dunia “spinning” atau
mengolah maklumat menjadi propaganda, perkataan kalah tidak wujud.
Misalnya, walaupun Mohd Najib
Abdul Razak gagal mendapat kemenangan besar dalam pilihan raya umum (PRU)
pertama beliau sebagai Perdana Menteri tahun lalu namun sampai hari ini pun
beliau tidak mengaku kesilapan strateginya.
Sehinggalah giliran Mohd Najib,
semua Presiden Umno dan Perdana Menteri menang besar pada PRU pertama mereka.
Dengan itu mereka mendapat mandat mutakhir dan tulen yang mengesahkan kedudukan
mereka sebagai ketua politik nombor satu negara.
Mohd Najib marah dan enggan
terima hakikat bahawa strategi beliau silap dan para penasihat pilihan raya
beliau perlu disingkirkan.
Sebaliknya beliau menyalahkan
pengundi Cina kerana menyebabkan Tsunami Cina dan mencanangkan hakikat Umno menang lebih banyak kerusi dalam Dewan Rakyat berbanding PRU 2008.
Sahabat baik Mohd Najib, Barrack
Obama pun lebih kurang sama. Apabila Parti Demokrat kalah dalam pilihan raya
separuh penggal pada 4 Nov lalu, beliau tidak berkata partinya kalah.
Sebaliknya beliau menyifatkan
keputusan yang buruk itu sebagai
“shellacking”. Dalam slanga Amerika ia bererti kekalahan teruk. Katanya
rakyat menolak Parti Demokrat kerana mereka tidak puas hati dengan ekonomi.
|
Schultz Pengerusi Parti Demokrat |
Tetapi tidak seperti Mohd Najib
yang mengetuai Umno dan Barisan Nasional, Obama tidak mengetuai partinya. Dalam
sistem Amerika, jawatan Presiden dan ketua parti diasingkan. Ketua Parti
Demokrat sekarang adalah wanita bernama Debbie Wasseman Schultz. Dalam Dewan Perwakilan (The House) pula, Demokrat diketuai
oleh seorang wanita juga bernama Nancy Pelosi.
|
Pelosi Ketua Demokrat dalam Dewan Perwakilan |
Dengan keputusan itu, Parti
Demokrat hilang kawalan ke atas Dewan Perwakilan, tetapi mengekalkan Dewan Senat
(The Senate). Kongres (Parlimen) Amerika mempunyai dua dewan – Dewan Perwakilan
dan Dewan Senat.
Dan seperti mana-mana parti
politik, Demokrat pun menjanjikan kajian menyeluruh mengapa ia kalah tahun ini
dan 2010 serta mengapa kempen pilihan raya presiden berjaya, tetapi kempen
pilihan raya separuh penggal gagal.
Umno/BN Buat Kajian?
Kembali ke tanah air kita,
persoalannya adakah Perdana Menteri tahu punca sebenar beliau gagal dalam PRU
tahun lalu dan apakah cara memperbaiki prestasi BN pada PRU akan datang?
Yang kita tahu, prestasi Mohd
Najib lebih teruk daripada (Tun) Abdullah Ahmad Badawi pada PRU 2008 dan tidak terdapat tanda-tanda sahih yang Umno dan BN telah bertambah kuat. Malah Mohd Najib sendiri baru-baru ini merintih malu melihatkan ketidakberdayaan Umno Selangor yang beliau sendiri ketuai.
Malah yang menjadi persoalan adalah sama ada Mohd Najib masih ingat bahawa orang Melayu lah yang menyelamatkan
beliau tahun lalu dan masih berterima kasih kepada mereka.
Kalau beliau masih ingat dan
masih berterima kasih, beliau tentu akan menyatakan sesuatu yang penting
seperti menarik balik cadangan beliau memansuhkan Akta Hasutan pada Perhimpunan
Agung Umno (PAU) 25 hingga 29 Nov nanti.
Alhamdulillah, semakin ramai pemimpin
Umno yang secara terbuka menolak cadangan sebelah pihak Mohd Najib memansuhkan
Akta Hasutan. Timbul persoalan, adakah pandangan Umno diketepikan apabila Mohd
Najib memansuhkan Akta Keselamatan Dalam Negeri (ISA) dan Ordinan Darurat pada
tahun 2011.
Apakah ia adalah hasil cadangan
dan desakan golongan liberal yang mengelilingi dan menasihati Perdana Menteri?
Adakah suara Umno bukan lagi suara utama yang Mohd Najib dengari selain suara
pengampu dan pemuji?
Kalau Mohd Najib masih
mengutamakan parti beliau maka wajiblah beliau menggariskan kepada ahli Umno, khususnya dan orang Melayu, amnya pelan besar beliau bagi memperbaiki ekonomi
mereka, menyempitkan jurang ekonomi antara Melayu dengan bukan Melayu dan
mencari penyelesaian kepada persoalan tanah rizab yang diambil alih oleh
kerajaan.
Adakah beliau tahu bahawa ada
keluarga nelayan yang makan sajian utama (main meal) hanya sehari sekali dan hadiah paling istimewa
mereka janjikan kepada anak-anak mereka kalau cemerlang dalam peperiksaan
adalah makan di McDonald?
Tetapi kalau PAU kali ini –
macam yang sebelumnya – hanya sekadar memuji, memuja, mengampu dan berlawak
jenaka, kemungkinan Umno kalah dalam PRU akan datang adalah besar. Umno dan BN sudah pun ibarat telur di hujung tanduk.
|
PAU Bukan Untuk Tepuk Sorak Saja |
Presiden Umno dan keseluruhan
kepemimpinan parti itu perlu membuktikan sama ada rakyat jelata masih didahulukan
dan pencapaian masih diutamakan.
Kalau itulah pendirian mereka
maka mereka wajib gariskan pelan bertindak bagi mengatasi kemelut ekonomi
Melayu/Bumiputera. Antaranya:-
1. Memperkuatkan ekonomi
Melayu/Bumiputera selari dengan pertumbuhan ekonomi negara yang Mohd Najib uar-uarkan sebagai kukuh.
2. Mengatasi masalah kenaikan
harga barang dan perkhidmatan akibat penarikan balik berperingkat subsidi
petrol.
3. Mengatasi kemungkinan
kenaikan harga barang dan perkhidmatan akibat pelaksanaan Cukai Barangan dan
Perkhidmatan (GST) tahun hadapan.
4. Mengatasi masalah
pengangguran di kalangan graduan Melayu/Bumiputera.
5. Mengatasi masalah
diskriminasi majikan bukan Melayu terhadap calon Melayu/Bumiputera.
Ekonomi Melayu tidak pernah
kuat. Sebaliknya, akibat kenaikan harga barangan pengguna dan perkhidmatan
serta kejatuhan harga kelapa sawit dan getah, ekonomi mereka semakin lemah.
Ekonomi Melayu/Bumiputera
mustahil boleh diperkukuhkan tanpa penyertaan keseluruhan ekonomi. Kemampuan
kewangan kerajaan dan agensi-agensi ekonominya (GLC dan GLIC) tidak cukup besar untuk tujuan itu.
Petunjuk Pembangunan Bank Dunia
mendapati perbelanjaan kerajaan Malaysia bagi tahun 2013 menyumbangkan hanya
13.58% sahaja kepada Keluaran Dalam Negara Kasar (GDP).
Ertinya bagi setiap seringgit
yang dijanakan oleh ekonomi Malaysia tidak sampai 14 sen disumbangkan oleh
perbelanjaan kerajaan. Lagipun daripada jumlah itu bukan semua diperuntukkan
kepada orang Melayu/Bumiputera. Ia adalah untuk semua rakyat Malaysia.
Tanpa penyertaan sektor swasta
yang dikuasai orang Cina dan pelabur asing mustahil ekonomi Melayu/Bumiputera
boleh diperkukuhkan. Ini adalah realiti kalau para pembesar dan perwakilan Umno
faham ekonomi.
Semua pemilik modal, sama ada
Melayu, Cina, India atau asing perlu digerakkan secara pujukan, galakan dan
paksaan untuk berkongsi perniagaan dengan orang Melayu/Bumiputera serta
mengambil dan melatih pekerja profesional dan teknikal Melayu/Bumiputera.
Umno wajib menggesa kerajaan
supaya mengembalikan sesetengah unsur Akta Penyelarasan Perindustrian (ICA)
yang telah dimansuhkan, khususnya mengenai guna tenaga.
PM wajib menyenaraikan, untuk
pengetahuan umum, apakah kemajuan rancangan pemerkasaan ekonomi Bumiputera yang
beliau hebah dan hebohkan di UiTM pada 14 Sept tahun lalu. (Baca di sini)
Beliau juga wajib membuat
laporan kemajuan saranan guna tenaga sektor swasta yang merangkumi jantina,
kaum dan usia yang beliau umumkan 10 April lalu. (Baca di sini).
Rasanya, Mohd Najib sebagai
Perdana Menteri mengatasi semua pendahulunya (successors) dalam membuat slogan,
janji, ikrar dan dasar, tetapi setakat ini, mungkin antara yang terkebelakang
dalam menterjemahkannya menjadi realiti.
Mohd Najib terkenal dengan
slogan “I hear you” (saya dengar anda). Atau apakah ini pun omong kosong juga? Kalau beliau benar-benar mendengar keluh-kesah ahli parti dan orang Melayu, beliau perlu berubah atau menghadapi risiko diubah atau parti kalah pada PRU akan datang.
Wallahuaklam.