Has Tengku Razaleigh Eaten the Dedak?

A Kadir Jasin

APART from a brief reference to Tengku Razaleigh Hamzah’s 360-degree about-face in the update to the March 23 posting, I had said nothing openly about that event.
 
[REMINDER: No anonymous comments will be published.  Please use Google Account, OpenID or Name/URL. Pseudonym is accepted. Be respectful. No swearing. Thank you]

On March 24 the Gua Musang Member of Parliament effectively broke ranks with the people who are seeking the removal of Prime Minister, (Datuk Seri Mappadulung Daeng Mattimung Karaeng Sanrobone), Mohd Najib Abdul Razak.

[SIGN the People’s Declaration Here]

For months he was in the forefront of the movement. He was leading a campaign to remove Mohd Najib via a vote of no confidence.

He met and received the endorsement of his former Umno rival, Tun Dr Mahathir Mohamad. The latter even made a trip to Sarawak to canvass the support of the state Barisan Nasional members of the Dewan Rakyat.

Tengku Razaleigh is known to have met several Malay rulers to inform them of his plan. But over the same period he also met Mohd Najib secretly at home and abroad. It is understood that Mohd Najib had offered him positions in the government.

Lo and behold, on March 24 he signed a so-called Kalantan Declaration that pledges support to the Prime Minister.

Singing off loyalty to Mohd Najib

The spontaneous reaction is to accuse him of betrayal of the highest order; of eating the dedak.
 

But his about-turn did not come as a complete surprise to me for two key reasons.

Firstly, I have known Tengku Razaleigh and his modus operandi since the early 1970’s when he was the Chairman of Fleet Group (the original Malaysian owner of the New Straits Time Press) and President of the Malay Chamber of Commerce. I was then an economic reporter for Bernama. I visited him regularly in Kota Bharu in the late 1970’s when he was spearheading the development of the state after the 1977/78 takeover by Umno.

Secondly, I have been warned by many people, including those who have dealt with him over a long period of time, that for him self-preservation comes. Crudely put, he could not be trusted to march with the masses.

One of his former operators said he could not get rid of his princely habit of always wanting to be served and waiting to be “crowned”. 

The Possible Trigger

But what could have caused this Kelantan prince to make an about-turn?

Consider the following possibilities:

1. The admission that his no confidence-vote against Mohd Najib has come to naught. He could not get enough commitment from Dewan Rakyat members, via statutory declarations, to convince the House and the Yang di-Pertuan Agong to act against Mohd Najib.

2. That he has found other ways of removing the Prime Minister.

3. That he has become the latest and the most significant dedak eater to pledge loyalty to Mohd Najib.

But there could be another reason - something less sinister. As unlikely as it would appear to a lot of people, he could have entered into a secret agreement with Mohd Najib.

This agreement would allow Mohd Najib to make a safe exit and enable Tengku Razaleigh to become the Prime Minister – something that has eluded him for so long.

In return Tengku Razaleigh would guarantee that Mohd Najib is given safe passage and no charge is brought against him for the various crimes that he has been alleged of committing.

Mohd Najib makes an escape. Tengku Razaleigh becomes the Prime Minister. And the Barisan Nasional remains in power at least until the next general election.

Tengku Rarazeigh the Reformist?

Or if indeed Tengku Razaleigh Hamzah is serious about finding “a quick settlement to the current problems of governance and leadership,” as was reported by The Star newspaper today, he would do one of the following two things:

1. He would form a national unity government comprising all political parties and representatives of civil society organizations, or

2. Call for an early general election so that the people can choose a new government that is capable of quickly and amicably settle all problems pertaining to governance and leadership.

The Gua Musang MP said that when it came to governance, no one could accuse him of inconsistency.

Responding broadly to allegations that he has betrayed public confidence by pledging support to Mohd Najib, Tengku Razaleigh was reported saying:

“I am confident that nobody can accuse me of inconsistency in my stand on governance, public responsibility and the need for change.

“This has been the theme of my struggle nationally and in Umno since 1987.”

In a meeting I had with him at the height of his no-confidence campaign against Mohd Najib, he shared his vision for the future, which is revolutionary to say the least.

Among other things he wants the Prime Minister’s post to be universally decided and for the Parliament to be answerable directly to the people.

Although he does not participate in the Deklarasi Rakyat, the same ideals are broadly embodied in the declaration which, inter alia, says:

“We call upon all Malaysians, irrespective of race, religion, political affiliation, creed or parties, young and old to join us in saving Malaysia from the Government headed by Dato’ Sri Najib Tun Razak, to pave the way for much needed democratic and institutional reforms, and to restore the important principle of the separation of powers among the executive, legislature and judiciary which will ensure the independence, credibility, professionalism and integrity of our national institutions.”

So which Tengku Razaleigh are we talking about – a saviour, a reformist, a traitor, a dedak eater, a wolf in sheep’s skin or simply a prince who craves for the crown?

Only time will tell.

Wallahuaklam.

Siapa Orangnya Melayu?

A Kadir Jasin

﷽

SAMBIL menunggu inspirasi menjelma

Minda disirami kreativiti kelas dunia

Mohon izin saya bertanya:

Melayu itu siapa?

[Tandatangani Deklarasi Rakyat di sini] 

[PERINGATAN: Komen guna “Anonymous” tidak akan disiarkan. Sila guna Google Account atau Name/URL. Boleh pakai nama samaran.]

Adakah Melayu itu perwira

Cendekiawan dan pendeta?

Yang kepahlawanannya

Terkenal di seantero dunia

Atau sekadar cerekarama

Mitos dan khayalan semata-mata.

Adakah Melayu itu Hang Tuah?

Setianya padu tidak berbelah

Hilang segala kira bicara

Sanggup membunuh sahabat setia

Kononnya, pantang Melayu derhaka.

Atau Jebat kah Melayu?

Ambil peduli ambil tahu

Setianya berpaksikan keadilan

Kerana saudara sedia berkorban

"Raja adil raja disembah

Raja zalim raja disanggah."

Atau Melayu bangsa pura-pura?

Tiada maruah tiada sifat mulia

Diberikan agama dia persenda

Jubah serban itu yang utama

Kerja mungkar dibuatnya juga

Derma dan sedekah dimohon dipinta

Bila berhutang buat-buat lupa.

Atau Melayu tiada jati diri?

Diberi amanah dikhianati

Maruah boleh dijual beli

Tidak peduli harga diri.

Disogok disuap tenggelam punca

Haram halal tidak lagi dikira

Asalkan kaya, rumah bagai istana

Peduli apa slogan dan cogan kata

"Demi agama, bangsa dan negara"

Itu hanyalah pemanis kata.

Atau adakah Melayu lahirnya penipu

“Congenital liars” takdirnya begitu?

Siakap senohong gelama ikan duri

Bercakap bohong lama-lama jadi pencuri

Siakap senohong gelama ikan jenahak

Bercakap bohong lama-lama jadi penyangak.

Benarlah kata Usman Awang:

Melayu itu orang yang bijaksana

Nakalnya bersulam jenaka

Budi bahasanya tidak terkira

Kurang ajarnya tetap santun

Jika menipu pun masih bersopan

Bila mengampu bijak beralas tangan.

Melayu itu berani jika bersalah

Kecut takut kerana benar,

Janji simpan di perut

Selalu pecah di mulut,

Biar mati adat

Jangan mati anak....

Wallahuaklam.

Saman mungkir kewajipan fidusiari Ke Atas Mohd Najib

A Kadir Jasin

﷽‎

MUTAKHIR, 24 Mac - Laporan yang mengatakan Tengku Razaleigh Hamzah telah menandatangani "Deklarasi Kelantan" yang menyatakan sokongan tidak berbelah bagi kepada Mohd Najib, sekali gus memeranjatkan dan tidak memeranjatkan.

Terbaik yang boleh diharapkan adalah ia satu taktik licik oleh Tengku Razaleigh untuk menjatuhkan Mohd Najib. Terburuk, ia satu pengkhianatan mutakhir oleh Tengku Razaleigh. Masa akan menentukan.

Yang ramai orang tahu adalah Mohd Najib banyak meluahkan perasaan kepada Tengku Razaleigh manakala Tengku Razaleigh pula mempunyai keyakinan ramai ahli Dewan Rakyat serta rakyat jelata dalam usaha memaksa pengunduran Mohd Najib.

Mohd Najib tahu kalau ada orang yang boleh menjatuhkan beliau melalui proses Parlimen orang itu tidak lain dan tidak bukan ialah Tengku Razaleigh.

Pada suatu ketika, beberapa bulan lalu, Tengku Razaleigh dikatakan telah mendapat akuan berkanun (SD) daripada majoriti ahli Dewan Rakyat bagi menjatuhkan Mohd Najib melalui undi tidak percaya.

Tetapi melalui pemberian habuan, pangkat dan tekanan (coercion) Mohd Najib nampaknya telah berjaya mengepung ahli Dewan Rakyat Barisan Nasional.

Politik apa yang sedang dimainkan oleh gabungan Mohd Najib-Tengku Razaleigh ini sukar didalami.

Yang jelas adalah, bagi Mohd Najib kalau masih ada orang yang boleh menyelamatkan beliau, orang itu ialah Tengku Razaleigh.

Posting Asal

TIGA orang awam hari ini memfailkan saman terhadap Perdana Menteri, (Datuk Seri Mappadulung Daeng Mattimung Karaeng Sanrobone), Mohd Najib Abdul Razak di Mahkamah Tinggi Kuala Lumpur.

[Tandatangani Deklarasi Rakyat di sini] 

[PERINGATAN: Komen guna “Anonymous” tidak akan disiarkan. Sila guna Google Account atau Name/URL. Boleh pakai nama samaran.]

Mereka menuduh beliau mungkir kewajipan fidusiari dan salah-laku tort misfeasans (tort misfeasance) dalam kedudukan beliau sebagai penjawat awam.

Mereka adalah bekas Perdana Menteri Tun Dr Mahathir Mohamad, bekas Naib Ketua Umno bahagian Batu Kawan (Datuk Seri) Khairuddin Abu Hassan dan bekas ahli Wanita Umno Langkawi Anina Saadudin.

Najib ialah defendan tunggal dalam tuntutan itu. (Lanjut di sini).

Mereka memohon perintah mahkamah untuk mengisytiharkan Mohd Najib melakukan tort misfeasans dalam jawatan awam dan tort kemungkiran fidusiari dengan menyalah-gunakan kedudukannya.

Dalam bahasa yang mudah, fidusiari (bahasa Inggeris fiduciary) adalah amanah, khususnya yang melibatkan perhubungan di antara pemegang amanah dengan benefisiari (pihak yang mendapat faedah).

Dalam konteks ini, Mohd Najib adalah pemegang amanah manakala plaintif adalah benefisiari. Dalam kaitan yang lebih luas mereka bertiga mewakili semua pihak yang sepatutnya mendapat faedah daripada kedudukan Mohd Najib sebagai penjawat awam nombor satu negara.

Tort adalah salah laku yang boleh dikenakan tindakan sivil seperti ganti rugi.

Fakta saman:

1. Mohd Najib, sebagai perdana menteri, pengerusi BN, presiden Umno dengan niat jahat dan mala fide menghalang, mencampuri, menindas dan menyalah pintas pelbagai siasatan dan inkuiri berhubung skandal 1MDB berserta kemasukan dana dalam anggaran US$700 juta (RM2.6 bilion) ke dalam akaun peribadinya.

2. Mereka juga memohon perisytiharan yang sama di mana Mohd Najib menyalahgunakan kedudukan beliau untuk mengambil tindakan terhadap Anina dan Khairuddin.

3. Mereka juga menuntut RM2.6 bilion ganti rugi teladan dan ganti rugi berpanjangan sebanyak RM42 juta.

Dua jumlah ini bersamaan dengan amaun yang masuk ke dalam akaun peribadi Mohd Najib di AmBank dan amaun yang disyaki dialihkan dari SRC International Sdn Bhd, sebuah anak syarikat Kementerian Kewangan, ke akaun peribadi beliau.

Implikasi kes ini:

i. Menguji sejauh mana rakyat jelata boleh mengambil tindakan undang-undang/mahkamah ke atas seorang penjawat awam politik.

ii. Menguji kebebasan dan sikap sama rata sistem kehakiman Negara.

iii. Menguji sejauh mana tindak-tanduk seorang Perdana Menteri  “kebal” daripada tindakan undang-undang.

iv. Membuka Perlembagaan dan tatacara pentadbiran awam kepada analisis dan interpretasi.

v. Jikalau mahkamah bersetuju mendengar kes ini, plaintif boleh mencuba memanggil seramai mungkin saksi, termasuk wartawan asing yang mendakwa penyelewengan oleh Mohd Najib.

Saman awam ini juga boleh dilihat dalam konteks Deklarasi Rakyat yang mahu Mohd Najib disingkirkan sebagai Perdana Menteri. Ketiga-tiga plaintif adalah penandatangan deklarasi tersebut 4 Mac lalu.

Saya tidak menjangkakan jentera propaganda dan perang saraf Mohd Najib berupaya memutarbelitkan kes ini kerana mereka sendiri sedang bergaduh semasa sendiri mengenai siapa yang lebih setia dan berjasa kepada beliau dan siapa yang menjadi musang berbulu ayam.

Wallahuaklam.

Terlalu Besar Untuk Penyangak Jalanan

A Kadir Jasin

"JANGAN ingat saya penyangak, jangan ingat saya mencuri harta rakyat, saya perdana menteri untuk rakyat."

Kenyataan di atas oleh Perdana Menteri, (Datuk Seri Mappadulung Daeng Mattimung Karaeng Sanrobone) Mohd Najib Abdul Razak, dilaporkan secara meluas oleh media atas talian pada hari Sabtu 19 Mac.

[Tandatangani Deklarasi Rakyat di sini] 

[PERINGATAN: Komen guna “Anonymous” tidak akan disiarkan. Sila guna Google Account atau Name/URL. Boleh pakai nama samaran.]

Ia adalah petikan ucapan beliau di Himpunan Solidariti di Pangkalan Tentera Udara Diraja Malaysia, di Kuantan pada 19 Mac. [Baca lanjut di sini.]

Perhimpunan politik di pangkalan tentera? Adakah ini disengajakan sebagai isyarat bahawa angkatan bersenjata kini di bawah “kuasa” beliau ekoran Akta Majlis Keselamatan Negara? Mohon ampun sekadar bertanya.

Solidariti Bersama Najib di Kuantan

Mohd Najib kata, dia bukan penyangak – satu istilah yang keras dan hina. Pusat Rujukan Persuratan Melayu Dewan Bahasa dan Pustaka mentakrifkan penyangak sebagai pencuri atau penjahat.

Sepanjang ingatan saya, tiada siapa pun menuduh beliau perompak dan penjahat yang mencuri balak dan bauksit di Pahang.

Tapi ramai mendakwa dan mensyaki beliau terbabit dengan skandal 1MDB, SRC International Sdn Bhd dan "derma” RM2.6 bilion dalam akaun peribadinya.

Jadi apakah tujuan beliau apabila berkata “jangan ingat saya penyangak, jangan ingat saya mencuri harta rakyat”?

Bagi saya, ialah adalah mainan psikologi yang sengaja beliau dilakukan untuk sekali lagi mengaburi mata rakyat jelata, khususnya marhaen totok yang tidak faham isu-isu kompleks yang sedang dibincangkan.

Sama ada Mohd Najib penyangak atau tidak, saya serahkan kepada rakyat jelata dan kepada mahkamah pendapat umum (court of public opinion) membicarakannya. Saya hanya ingin menghalusi sama ada beliau "mencuri harta rakyat" atau tidak.

Mari kita halusi perkara berikut:

1. Kalau kita berpegang kepada hukum bahawa negara ini adalah milik semua warganegaranya maka apa saja harta benda yang bukan milik individu adalah harta kekayaan milik semua rakyat jelata.

2. Harta ini diamanahkan untuk ditadbir secara yang paling baik oleh rakyat jelata kepada kerajaan yang mereka pilih melalui proses pilihan raya.

3. Pada 3 April 2009 Mohd Najib mengambil alih mandat Tun Abdullah Ahmad Badawi sebagai Perdana Menteri. Pada 6 Mei 2013, melalui Pilihan Raya Umum, dia memperoleh mandat sendiri dengan hanya 48 peratus undi popular.

4. Apabila Mohd Najib yang berulang kali mengaku dirinya sebagai “perdana menteri untuk rakyat” menggunakan kuasa eksekutif yang diamanahkan oleh rakyat jelata untuk menjual atau memindahkan hak milik tanah TRX di Jalan Tun Razak dan Pangkalan TUDM Sungai Besi beliau sebenarnya menjual dan memindahkan hak milik tanah yang dipunyai secara kolektif oleh rakyat Malaysia.

5. Dalam kaitan inilah sesiapa saja yang faham undang-undang melihat penjualan dua bidang tanah ini dengan harga murah kepada 1MDB sebagai perbuatan khianat kerana telah menyebabkan rakyat kerugian potensi pendapatan (potential income) yang besar.

TRX: Perniagaan gali lubang timbus lubang 1MDB

 6. 1MDB menilai semula harta ini. Dalam sekelip mata nilainya naik berpuluh kali ganda. Dengan nilai yang tinggi itu 1MDB mencagarkannya untuk mendapatkan pinjaman. Dalam sekelip mata hutannya naik melepasi RM42 bilion.

7. Pada harga baru yang tinggi itu jugalah 1MDB menjual tanah TRX kepada Tabung Haji dan pihak-pihak lain dari dalam dan luar negara. Kalau Mohd sayangkan Tabung Haji, dia sepatutnya menjual tanah TRX itu awal-awal lagi kepada Tabung Haji pada harga kerajaan dan bukan harga pasaran. Tidak perlulah Tabung Haji beli atas tangan dengan harga yang mahal.

8. Logiknya 1MDB membuat keuntungan besar apabila tanah yang dibelinya pada harga rendah dijual dengan harga tinggi. Apabila 1MDB mendapat keuntungan, keuntungan itu juga menjadi hak semua rakyat jelata.

9. Malangnya, bukan sahaja rakyat jelata tidak dapat apa-apa, sebaliknya mereka dan anak cucu mereka memikul beban hutang berpuluh bilion ringgit kerana banyak hutang 1MDB dijamin oleh kerajaan.

10. Tanah yang dulu mereka miliki kini sudah dijual. Kalau dijual kepada Tabung Haji, walaupun pada harga yang tinggi, ia masih milik rakyat jelata. Tetapi lebih banyak tanah 1MDB dijual kepada orang asing.

China pemilik penting Bandar Malaysia

11. Rakyat jelata yang menyimpan, mencarum atau melabur dalam Tabung Haji, KWSP, KWAP dan PNB juga menanggung risiko tambahan kerana agensi-agensi ini adalah antara yang memberi hutang kepada 1MDB.

12. Sebahagian tanah TRX telah dijual kepada pemodal Australia dan Indonesia manakala 60 peratus saham syarikat pemaju Bandar Malaysia (bekas Pangkalan TUDM) dimiliki oleh perkongsian di antara Cina Malaysia dan Cina negeri China.

CGN kini pemain utama industri tenaga Malaysia

13. Penjana elektrik bebas (IPP) yang 1MDB beli daripada pemilik tempatan dengan harga mahal dan dijual murah kepada syarikat negeri China sepatutnya menjadi hak milik negara dalam masa beberapa tahun lagi.

14. Menurut sumber industri tenaga, IPP tersebut akan menjadi hak milik negara selepas tempoh konsesi selama 20-25 tahun tamat dengan bayaran hanya antara RM10 dan RM100 sebuah.


Kesimpulannya, menang betul dakwaan Mohd Najib bahawa beliau bukan penyangak. Dalam penggunaan dan kefahaman harian, penyangak adalah penjahat atau bajingan jalanan biasa sahaja. Dalam loghat Utara kawar.

Apa yang sedang diperkatakan mengenai 1MDB, SRC International Sdn Bhd dan “derma” RM2.6 bilion dalam akaun peribadi Mohd Najib adalah di luar kemampuan penyangak, bajingan dan kawar jalanan.

Kalau ia kegiatan “menyangak” biasa seperti mencuri motosikal kapcai atau kasut di masjid ia tentulah tidak disiasat dan akaun bersabit dengannya dibekukan di Singapura, Hong Kong, Switzerland, Amerika Syarikat dan United Kingdom.

Wallahuaklam.

Mohd Najib Lari Dari Wartawan

A Kadir Jasin

 KALAU kita mendalami peristiwa “serang hendap” wartawan Badan Penyiaran Australia (ABC) terhadap Perdana Menteri, (Datuk Seri Mappadulung Daeng Mattimung Karaeng Sanrobone) Mohd Najib Abdul Razak, pada 12 Mac lalu di Kuching dan tahu latar belakangnya, kita tidak akan terperanjat.

[Tandatangani Deklarasi Rakyat di sini] 

[PERINGATAN: Komen guna “Anonymous” tidak akan disiarkan. Sila guna Google Account atau Name/URL. Boleh pakai nama samaran.]

Wartawan Linton Besser dengan lantang bertanya mengenai dakwaan duit ratusan juta dolar dalam akaun peribadi Perdana Menteri. [Boleh tonton di sini.]

Sebenarnya itulah cara yang masih ada bagi wartawan mendapatkan maklumat terus daripada Mohd Najib, melainkan wartawan itu daripada media arus perdana (MAP) tempatan.

Itu pun, dalam temu ramah khas yang diatur lebih awal penemu ramah diberi taklimat apa yang haram, wajib, sunat dan makruh ditanya. Soalan perlu dikemukakan lebih awal.

Temu ramah televisyen pula akan dirakam dan disunting sebelum disiarkan. Kalau ada isu yang sensitif, yang dijemput melakukan temu ramah bukan wartawan tetapi profesional bidang berkenaan. Terketar-ketar si penemu ramah bertanya soalan pra-rancang.

Ahli ekonomi Charon Mokhzani temu ramah Najib

 Dulu, pada zaman yang disifatkan oleh media propaganda Mohd Najib sebagai tidak bebas dan autokratik, khususnya era Tun Dr Mahathir Mohamad, wartawan bebas tanya soalan. Sidang akhbar menjadi darah daging media massa.

Habis sangat soalan tak dilayan atau wartawan kena herdik. Saya pernah diherdik di hadapan khalayak di Lapangan Terbang Antarabangsa Subang pada tahun 1981 oleh Allahyarham Tan Sri Muhammad Ghazali Shafie aka King Ghaz kerana dituduh “menyerang hendap” beliau - lebih kurang macam krew ABC lakukan terhadap Mohd Najib.

Lepas itu dengan Pengerusi Perbadanan Nasional Berhad (PNB), Allahyarham Tun Ismail Mohammad Ali, juga pada tahun 1981.

Alhamdulillah, akibat daripada peristiwa itu kedua-dua mereka menjadi kawan baik saya hingga ke hujung usia mereka. King Ghaz mengajar saya mengenai politik, perang saraf dan diplomasi. Ismail mengajar saya ketelusan dan amanah, perbankan dan pelaburan.

Najib Elak Wartawan

Sekarang tidak ada cara lain “menemu ramah” Mohd Najib selain menyerang hendap. Ketakutan telah menyebabkan beliau mengelak bersemuka dengan wartawan.

Menurut beberapa orang pengarang MAP, Mohd Najib sudah lama tidak mengadakan sidang akhbar. Ada tidak pun ketika lawatan rasmi ke luar negara. Itu pun hanya dengan para pengarang yang mengiringi beliau.

Untuk pengesahan, saya menghantar pesanan ringkas berikut kepada salah seorang setiausaha akhbar beliau: “Assalamualaikum. Apoplogies. Needs official confirmation. MSM editors told me, PM has not been holding PC or talk to reporters on the sideline. For my blog. Tq. A Kadir Jasin.”

(Assalamualaikum. Mohon maaf. Perlu pengesahan rasmi. Pengarang MAP memberitahu saya, PM tidak lagi mengadakan sidang akhbar atau bercakap kepada wartawan selepas majlis. Untuk blog saya. Tk. A Kadir Jasin.)

Tidak ada jawapan daripada beliau.

Mohd Najib dan pengawas media beliau takut kalau-kalau ada wartawan yang berani bertanya soalan menakutkan berkenaan skandal 1MDB, RM42 juta wang SRC International Sdn Bhd dan RM2.6 bilion dalam akaun peribadi beliau.

Kemungkinan hal itu berlaku amat kecil kerana pengarang MAP sudah pun diberi taklimat mengenai apa yang boleh dan tidak boleh ditanya. Manakala wartawan MAP pula tahu kalau mereka bertanya soalan sensitif mereka pasti akan dikenakan tindakan dan laporan mereka tidak akan disiarkan.

Kisah Zaman Dulu

Teringat saya kepada saat-saat terakhir Almarhum Tunku Abdul Rahman Putera sebagai Perdana Menteri pada tahun 1969/70.

Walaupun menghadapi kempen dari dalam dan luar Umno untuk memaksa beliau meletakkan jawatan, Tunku tidak pula menyisihkan diri daripada wartawan.

Sebaliknya wartawan yang menyisihkan diri daripada beliau. Kalau sebelum itu sidang akhbar dan lawatan beliau dilaporkan oleh pengarang dan wartawan kanan, apabila kempen menjatuhkan beliau terjadi, pengarang dan wartawan kanan diarahkan agar tidak lagi memberikan beliau keutamaan.

Walaupun dipulau Tunku tidak lari dari wartawan

Sebaliknya prioriti liputan diberikan kepada Allahyarham Tun Abdul Razak Hussein, Timbalan Perdana Menteri merangkap Pengerusi Majlis Gerakan Negara (NOC).

Tetapi Tunku tetap Tunku. Sama ada kepada pengarang dan wartawan kanan atau pemberita kadet beliau memberi layanan yang serupa – mesra, tanpa kasta dan penuh lawak jenaka.

Waktu itu saya pemberita kadet di Bernama dan banyak membuat liputan kegiatan beliau di Kuala Lumpur, Kedah dan Pulau Pinang. Kemanusiaan dan rendah diri Tunku tidak ada tolok bandingnya. Moga-moga rohnya diberkati.

Kesimpulannya, kalau mahukan komen terus daripada Mohd Najib kenalah jadi warga MAP atau lakukan serang hendap terhadap beliau macam yang dilakukan oleh wartawan ABC.

Berkenaan respons lisan dan fizikal PDRM terhadap serang hendap ABC itu, saya serahkan kepada para pembahas dan pembaca mengadilinya. Hanya perlu tonton video YouTube yang saya pautkan.

Wallahuaklam.

When "Kafirs" Behave Like Good Muslims

A Kadir Jasin

EARLIER this month, Minister in the Prime Minister Department, (Datuk Seri) Azalina Othman Said was reported as saying that Umno was the best way of fighting for the religion.

[REMINDER: No anonymous comments will be published.  Please use Google Account, OpenID or Name/URL. Pseudonym is accepted. Be respectful. No swearing. Thank you]

Azalina is one of the newest and the most ardent admirers of the Prime Minister, (Datuk Seri Mappadulung Daeng Mattimung Karaeng Sanrobone), Mohd Najib Abdul Razak, having been rescued from political wilderness some months ago.

I also understand her reason for alluding to Umno being the surest protector of Islam. When nothing else works, people go back to religion and Islam is the best way of corralling the Muslims, especially the Malays.

Azalina: Umno is best protector of Islam

But that’s not what I want to talk about today. Instead I want to talk about the non-believers – the kafirun. Clearly many of them are more Islamic in their behaviour and actions than some Muslims.

The Sunday Star reported that the People's Action Party PAP) Member of Parliament for Bukit Batok, David Ong, had resigned suddenly on Saturday “due to personal indiscretion.”

No, he was not found to have S$877.3-million (about RM2.6-billion) in his personal account. Nor was he found to have lied about a huge donation he secretly received.

His indiscretion, according to media reports, is an extramarital affair with a woman who is a grassroots activist in his constituency.

This reminded me of an allegation by a Puteri Umno leader recently that Umno men treated Puteri members as sex objects.

Ong is not a Muslim. So there is no such a thing as “khalwat” or “zina” charge against him.

Even if he is a Muslim – which he is not – he could quote (Datuk Seri) Abdul Hadi Awang – the Pas President – as saying that the prosecution must bring forth three pious men as witnesses.

I don’t think it is possible to produce three pious men as witnesses because in Singapore they don’t have moral police and they don’t go around spying on lovers.

But I am pretty sure that the Singapore secret service keeps a close watch on visiting foreign dignitaries to see if there are indiscretions worth videotaping.

Channel NewsAsia reported on Saturday night that the affairs is believed to have gone on for at least six months, "and came to light after the woman's husband complained about it".

I am more than sure that in Umno-ruled Malaysia, there were married Muslim men and women who had committed a similar indiscretion behind the spouses’ back.

So in this kafir-ruled country called Singapore, an MP willingly resigned for having an affair with a married woman.

In that country too, some years ago, a minister committed suicide upon being investigated for corruption. Teh Cheang Wan was Minister of National Development when he was investigated. He was found dead on 14 December 1986.

Now you know why the kafir Singapore is sparkling clean compared to Malaysia that is built upon Umno-protected Islam.

And for that reason too they don’t like people using their banking system to launder money. That’s why they froze 1MDB-related offshore accounts. That’s why people who are suspected of wrongdoing were shown the door.

Save Malaysia. Sign here.

Wallahuaklam.

Perang Saraf Umno Lawan Deklarasi Rakyat

A Kadir Jasin

PERANG diayah oleh Umno dan kerajaan terhadap “Deklarasi Rakyat”, pendukung dan penyokongnya dijangka menjadi lebih sengit.

[Tandatangani Deklarasi Rakyat di sini] 

[PERINGATAN: Komen guna “Anonymous” tidak akan disiarkan. Sila guna Google Account atau Name/URL. Boleh pakai nama samaran.]

Di sebalik penampilan ketenangan dan keyakinan, Umno dan kerajaan sebenarnya bimbang dengan momentum deklarasi Selamatkan Malaysia itu.

Saya tidak menyalahkan mereka. Malah saya faham keterdesakan mereka. Implikasi deklarasi itu ke atas psikologi rakyat jelata semakin positif dan bertambah negatif terhadap Umno dan kerajaan.

Kita boleh membahagikan saluran perang saraf Umno dan kerajaan ini kepada beberapa kategori orang dan pihak.

Antara mereka adalah:

1. Penjawat awam. Mereka yang tugas asasinya mempertahankan kerajaan. Mereka ini akan mempertahankan kerajaan dan, sekali gus Perdana Menteri (Datuk Seri Mappadulung Daeng Mattimung Karaeng Sanrobone) Mohd Najib Abdul Razak, kerana tugas. Setuju atau tidak mereka terpaksa akur.

2. Kelompok politik, iaitu mereka yang naik atau kekal dalam jawatan kerana Mohd Najib.

3. Golongan perniagaan yang mendapat projek kerana rapat dengan Perdana Menteri dan usahawan bona fide yang mendapat kontrak rasmi daripada kerajaan.

4. Media massa arus perdana yang dimiliki kerajaan, parti-parti BN dan individu yang mendapat habuan (rasmi dan tidak rasmi) daripada Mohd Najib.

5. Laskar siber upahan Umno, BN dan individu yang mendapat habuan (rasmi dan tidak rasmi) daripada Mohd Najib.

Ada kalangan penerima dedak yang secara terbuka mengaku mereka menerima wang tunai hingga berjuta-juta ringgit daripada Mohd Najib dalam usaha mereka memberi kredibiliti kepada dakwaan bahawa “derma” RM2.6 bilion dalam akaun peribadi beliau adalah untuk kegunaan parti.

Tidak Ada Pilihan

Mereka mengutuk dan memesongkan fakta mengenai “Deklarasi Rakyat” kerana itu tugas dan kewajipan mereka. Saya tahu ada kalangan mereka yang faham dan bersimpati dengan ikrar itu tetapi tangan mereka diikat dan mulut mereka disumbat.

Tetapi ada juga yang memang tidak faham. Otak mereka mendidih dan hampir meledak melihat musuh lama seperti Dr Mahathir dan Lim Kit Siang duduk bersama. Otak mereka tidak boleh menerima apa yang mereka lihat itu.

Misalnya, seorang wartawan kanan menulis dalam Utusan Malaysia pada 10 Mac mengatakan deklarasi itu “tidak dapat diterima akal”.

Dalam mukadimahnya, wartawan itu berkata: “BIAR dilihat dari sudut mana sekalipun, kempen dikenali sebagai ‘Deklarasi Rakyat’, atau lebih tepat jika disebut ‘Deklarasi Mahathir’, pimpinan bekas Perdana Menteri, Tun Dr. Mahathir Mohamad untuk menyingkirkan Datuk Seri Najib Tun Razak daripada jawatan Perdana Menteri, tidak dapat di­terima akal.”

[Boleh baca di sini sekiranyaberminat.]

Saya hantar pesanan ringkas (SMS) berikut kepada beliau: “Baca tulisan Tok. Setuju. Memang tak masuk akal bagi sesetengah orang. Ia langkah luar biasa dan revolusioner. Ia hanya masuk akal bagi orang (yang) anjal dan dalam pemikirannya.”

Pemikiran mereka terlalu sempit dan partisan sehingga apa saja di luar daripada norma harian dan melepasi garis politik parti adalah tidak dapat di­terima akal. Ini adalah kerana akal mereka tertutup dan dipagari kuat oleh ideologi politik serta pertimbangan peribadi.

Saya tidak harian dengan hujah jalanan watak-watak seperti Jamal Mohd Yunos, Ahmad Maslan, Abdul Rahman Dahlan, Annuar Musa, Salleh Said, Tengku (dulunya Teuku) Adnan Mansor dan “The Boss” Mohamed Nazri Abdul Aziz.

Tapi apabila seorang yang dianggap cendekiawan seperti Rais Yatim juga turut mengeluarkan hujah yang lebih kurang serupa, saya hairan, lebih-lebih lagi apabila beliau memberikan gambaran yang bertentangan apabila berjumpa saya.

Rais adalah antara pemimpin Umno yang tidak kembali menyertai Umno selepas krisis 1987/88 sebaliknya menyertai parti serpihan Semangat 46.

Bukan itu sahaja. Beliau bersumpah bakar jambatan (burning the bridge). 

Tetapi apabila S46 dibubarkan dan Dr Mahathir mencampakkan pelampung keselamatan, Rais menerimanya dan dilantik semula menjadi menteri.

Saya pernah bertanya Dr Mahathir ketika beliau masih Perdana Menteri mengapa beliau membawa balik ke dalam Kabinet orang yang menentang beliau seperti (Tun) Abdullah Ahmad Badawi dan Rais.

Beliau menjawab: “Saya tidak bawa mereka balik. Umno yang mahukan mereka. Sebagai Presiden Umno, saya kena hormat kehendak parti.”

Bagi Dr Mahathir, kehendak parti lebih penting daripada perasaan Presiden.

Sekarang Dr Mahathir tidak ada kuasa lagi dan yang menjadi talian hayat kepada orang macam Rais ialah Mohd Najib. Mungkin Rais tidak ada agenda lain selain pangkat dan kedudukan dan boleh jadi juga ketika beliau “membakar jambatan”, beliau lupa bahawa jambatan yang dibakarnya tidak dimakan api.

Padah Jenayah

Saya tahu yang mereka tahu, iaitu jika Mohd Najib jatuh ramai daripada mereka akan hilang kerja atau silap-silap masuk penjara.

Justeru itu, mereka akan berusaha bermati-matian mengekalkan beliau kerana padah kehilangan beliau dan kekalahan Barisan Nasional adalah amat menggerunkan.

Hatta jika BN terus berkuasa sekali pun, sesiapa saja yang menggantikan Mohd Najib tidak boleh dan, saya yakin tidak akan mengulangi perbuatan beliau.

Masalahnya, tidak ramai pemimpin Umno/BN yang boleh diharapkan untuk keluar daripada acuan yang Mohd Najib tinggalkan. Mereka terlibat bersubahat dan bersekongkol dengan beliau.

Jawapan jangka panjang kepada kemelut Malaysia terletak di tangan pengundi. Itu pun kalau sistem dan amalan pilihan raya diubah untuk menjadikannya lebih bebas, adil dan telus.

Tetapi yang bersalah bersekongkol dan bersubahat dengan Mohd Najib akan menanggung padahnya.

Mereka ini termasuklah anggota Kabinet, ahli Majlis Tertinggi Umno, ketua-ketua bahagian Umno dan kakitangan awam pangkat tinggi macam Peguam Negara, Ketua Setiausaha Negara, Ketua Pesuruhjaya SPRM, Gabenor Bank Negara, Ketua Polis Negara, Ketua Setiausaha Kementerian Kewangan dan ahli lembaga pengarah eksekutif syarikat berkaitan kerajaan (GLC) dan Tabung Pelaburan Berkaitan Kerajaan (GLIC) yang terlibat dengan 1MDB, “derma” RM2.6 bilion dalam akaun peribadi Mohd Najib dan kebocoran RM42 juta dana SRC International Sdn Bhd.

Secara perseorangan atau berkumpulan mereka akan disiasat dan jika ada bukti akan dituduh di mahkamah. Yang akan menerima padah paling buruk adalah kakitangan awam dan eksekutif GLC dan (GLIC).

Seperti pernah saya katakan, apabila ahli politik berbohong ia adalah tipu helah tetapi apabila kakitangan awam berbohong ia adalah jenayah.

Perang siber Umno makan tuan

Laskar siber kerajaan, Umno dan Barisan Nasional menerpa untuk memutarbelitkan “deklarasi rakyat” seperti hereng menerpa bangkai.

Mereka memberikan pelbagai nama dan gelaran yang salah dan negatif bagi meracuni serta menakut-nakutkan rakyat jelata bahawa ini adalah konspirasi Cina untuk menguasai negara.

Mereka menuduh Dr Mahathir gila kuasa, nyanyuk, mahu kembali menjadi Perdana Menteri semula, lebih teruk daripada Mohd Najib dan pelbagai lagi.

Dua perkara telah berlaku kepada operasi perang siber mereka.

Pertama, mereka dibelasah teruk oleh pembahas yang tidak setuju dengan Mohd Najib dan mahukan beliau berhenti.

Kedua, laskar siber ini berperang sesama sendiri kerana mendakwa mereka lebih setia dan berjasa kepada Mohd Najib.

Maki hamun sesama mereka sama teruknya dengan maki hamun mereka terhadap Dr Mahathir dan peserta “Deklarasi Rakyat”.

Dengan kegagalan mereka mengatur dan menguasai  agenda perang siber, kemungkinan kerajaan mengenakan sekatan yang lebih luas ke atas media bebas atas talian tidak boleh diketepikan.

Mereka juga mungkin menggunakan kaedah teknologi seperti mengurangkan kelajuan Internet dan tidak memperbaiki kerosakan talian dengan pantas. Di kawasan luar bandar ada laporan mengatakan ia mengambil masa hingga seminggu antara tempoh waktu membuat aduan dan pemulihan talian.

Wallahuaklam.